W polskich domach wciąż można usłyszeć dobrze znane powiedzenia: „Uspokój się, bo zadzwonię na policję” czy „Pan policjant cię zabierze, jeśli nie będziesz grzeczny”. Tego typu zwroty, wypowiadane zwykle w pośpiechu lub frustracji, mają na celu zdyscyplinowanie dziecka. Choć mogą wydawać się niewinne, wywołują u najmłodszych głęboko zakorzeniony lęk przed policją i mogą mieć długofalowe, niepożądane konsekwencje.
Policjant to funkcjonariusz, którego głównym zadaniem jest ochrona porządku publicznego i niesienie pomocy obywatelom. Niestety, zbyt często bywa przedstawiany dzieciom jako groźny „straszak”, gotowy ukarać najmniejsze wykroczenie. Wielu rodziców, nie zastanawiając się nad konsekwencjami, używa autorytetu policji, by wymusić na dziecku posłuszeństwo. Słowa typu „Zaraz zadzwonię na policję” czy opowieści o „panu policjancie, który zabierze niegrzeczne dzieci”, mogą prowadzić do powstania błędnych wyobrażeń i lęków.
Dziecko kształtuje swój obraz świata na podstawie przekazów dorosłych – rodziców, opiekunów, nauczycieli. Jeśli policja pojawia się w tych obrazach wyłącznie jako groźba, niebezpieczeństwo czy kara, maluch zaczyna utożsamiać ją z czymś złym. W przyszłości, w sytuacjach zagrożenia, może unikać kontaktu z funkcjonariuszami, zamiast szukać u nich pomocy. Dziecko, które wielokrotnie słyszało o policji w kontekście straszenia, odczuwa lęk wobec munduru i osoby policjanta. Może bać się zadawać pytania, obawiać się rozmowy, a nawet unikać sytuacji, w których mogłoby spotkać policjanta na ulicy czy w szkole. Policja powinna kojarzyć się z pomocą i wsparciem, tymczasem straszenie nią powoduje, że dziecko czuje się zagrożone. W sytuacji, gdy rzeczywiście będzie potrzebowało pomocy, może wahać się, czy zwrócić się do policjanta. Utrwalone w dzieciństwie negatywne przekonania mogą przerodzić się w dorosłości w nieufność wobec służb publicznych i trudności w nawiązywaniu zdrowych relacji z autorytetami.
Zadaniem dorosłych jest budowanie zaufania dziecka do instytucji, które mają zapewnić mu bezpieczeństwo. Dziecko powinno wiedzieć, że policjant jest osobą, do której można zwrócić się w chwili zagrożenia, poprosić o pomoc, a także poradzić się, gdy znajdzie się w trudnej sytuacji. Przekazując dziecku wiedzę na temat policji, warto podkreślać obowiązek niesienia pomocy wszystkim obywatelom, umiejętność rozwiązywania konfliktów, przyjazne nastawienie, gotowość do rozmowy i wytłumaczenia zasad bezpieczeństwa.
Długofalowe skutki takiego wychowania mogą być poważniejsze, niż się wydaje. Dzieci, które uważają policję za wroga, nie zgłoszą przemocy w domu, nie poproszą o ratunek w kryzysie, a nawet będą ukrywać fakty, które mogłyby je przed czymś uchronić. Warto zatem przemyśleć, czy chwilowe uspokojenie malucha jest warte ryzyka, że w przyszłości pozostanie bezbronny wobec zagrożeń, wyłącznie z obawy przed policją.
